طبلا

طبلا از جمله سازهاي سنتي شمال هندوستان است كه تاريخچه آن به دوران پادشاهي قياس­الدين محمد تو غلوق مي­رسد. اين ساز توسط امير خسرو دهلوي شاعر و موسيقيدان ايراني هندي تبار تكميل شده است. وي با استفاده از الفاظ ساده طبلا را كه سازي كوبه­اي و كوك شدني است، ساخت تا بتواند به خوبي با ديگر سازها همراهي كند.

اين ساز از دو كاسه كوچك و بزرگ تشكيل شده است.

كاسه كوچك از جنس چوب درختي بنام شيشن ساخته شده كه چوبي بسيار محكم است و اين كاسه صداي زير را تداعي مي­كند. كاسه بزرگ از جنس برنج و صداي بم را تداعي مي­كند.

كيفيت صداي طبلا را مي­توان بسيار زيبا و رويايي به شمار آورد. امير خسرو در تكميل اين ساز سعي كرده است كه صداي بال زدن چكاوك و صداي سينه اين پرنده را توسط طبلا تداعي كند.

لازم به ذكر است كه پوست طبلاي هندي چند لايه و اغلب از پوست بز است.

شيوه نوازندگي طبلاي هندي:

محل قرار گرفتن كاسه كوچك زير دست چپ و كاسه بزرگ زير دست راست است.

در حين نوازندگي حركات دست راست را مي­توان همانند حركات ماهي انگاشت و حركات دست چپ را به نيش زدن مار تشبيه كرد.

از نوازندگان برجسته و مشهور اين ساز مي­توان به ركاخان و پسرش ذاكر حسين اشاره كرد.