آکاردئون
آکاردئون
ساختمان آکاردئون
بدنه چیندار آکوردئون مانند دَم آهنگران است. چون دو سر دم را با دو دست از هم دور کنند هوا وارد میشود، و چون نزدیک سازند هوا با فشار از آن خارج میشود. صدایی که از آکوردئون بیرون میآید به وسیلهی باریکههای فلزی به نام زبانه ساخته میشود، بدین ترتیب که، جریان یافتن هوا در دم زبانههای ساز را به ارتعاش درمیآورد و به عقب و جلو میراند. به عبارت دیگر جریان هوا زبانهها را مرتعش میکند. هر یک از این زبانهها چون به ارتعاش درآید صوتی مخصوص به خود خارج میکند. زبانهها به شستیهای متصل است که بر بدنه آکوردئون روی جعبه طنین قرار گرفتهاند. نوازنده در ضمن بازکردن و بستن دَم، با انگشتان خود شستیها را فشار میدهد و نواهای گوناگونی مینوازد. کنسرتینا یک نوع آکوردئون ساده است. این ساز نزد دریانوردان رواج بسیار داشت.
نوازندگی و اجر ا آکاردئون
این ساز را نوازنده بین دو دست خود میگیرد که در میانهٔ آن، مجاری هوایی قرار دارند که با باز و بسته شدنشان توسط نوازنده صدا تولید میشود. در یک سمت صفحهکلید کوچکی تعبیه شدهاست که کلیدهای آن وظیفه کنترل ورود هوا به مجاری را دارند و در سمت دیگر جعبه طنین قرار دارد که معمولاً آن نیز دکمههای مخصوص خود را دارد. آکاردئون دیاتونیک اولین سبک از این ساز می باشد. در این سبک بر روی ساز سه ردیف دکمه قرار دارد که نوازنده با کمک این دکمه ها می تواند اقدام به نواختن کند. آکاردئون کروماتیک هم به آکاردئون دیاتونیک شباهت زیادی دارد با این تفاوت که ۳ تا ۵ ردیف دکمه بر روی آن وجود دارد. دسته ی سوم از این سازها سازهای صفحه کلیدی می باشند که بر روی آنها کلیدهایی شبیه به کلیدهای پیانو وجود دارد. از نوازندگان این ساز میتوان آناهید یولاندا واران٬کیکی دانیلسون٬سرژ گنزبور٬ویرد ال یانکوویک و مارسل یانکو اشاره کرد.
تاریخچه آکاردئون
پیدایش آکاردئون موضوع بحث بین محققان است. بسیاری C. Friedrich L. Buschmann را در سال ۱۸۲۲ به عنوان مخترع آکاردئون میدانند، در حالی که دیگران این تمایز را به Cyril Demian از وین میدهند که آکاردئون خود را در سال ۱۸۲۹ به ثبت رساند و به این ترتیب این نام را ابداع کرد. اختراع دمیان که تغییری در Handäoline بود، شامل یک دم کوچک دستی و پنج کلید بود، اگرچه همانطور که دمیان در توضیح این ساز اشاره کرد، میتوان کلیدهای اضافی را در طرح گنجاند. تغییرات متعددی از دستگاه به زودی دنبال شد.