یوکلله

ساختمان یوکلله

یوکلله عموماً از چوب ساخته شده است، اگرچه انواع آن به طور جزئی یا کامل از پلاستیک یا مواد دیگر تشکیل شده است. یوکلله‌های ارزان‌تر معمولاً از تخته‌لایه یا چوب‌های چند لایه ساخته می‌شوند، در برخی موارد با صفحه‌ای از چوب تونیوود مانند صنوبر. یوکلله های گران قیمت تر از چوب های سخت مانند چوب ماهون ساخته می شوند. چوب ترجیحی سنتی برای یوکلله نوعی اقاقیا بومی هاوایی به نام کوآ است.به طور معمول، یوکلله ها شکل بدن هشت شکلی شبیه به گیتار آکوستیک کوچک دارند. آنها همچنین اغلب در اشکال غیر استاندارد مانند بریده و بیضی دیده می شوند که معمولاً به آنها یوکلله آناناسی می گویند. این سازها معمولاً چهار سیم دارند. برخی از سیم‌ها ممکن است در کورس‌ها جفت شوند، که در مجموع شش یا هشت سیم به ساز می‌دهد. (در درجه اول برای صدای بیشتر در نواختن). یوکلله‌های مدرن از رشته‌های ساخته شده از پلیمرهای نایلونی، روده مصنوعی، یا فلوئوروکربن یا رشته‌های زخمی تشکیل شده از یک هسته نایلونی (معمولاً) با فلز یا پلیمرها٬ از جمله آلومینیوم و مس با روکش نقره، استفاده می‌کنند.

نوازندگی و اجرا یوکلله

یوکلله با این‌که سازی کوچک‌تر از گیتار کلاسیک است٬ اما آن‌ها را به یک شکل می‌نوازند.

تاریخچه یوکلله

یوکلله که در دهه 1880 ساخته شد، بر اساس چندین ساز کوچک و گیتار مانند با منشاء پرتغالی، با ابزاری چون قمه٬ کاواکینیو٬ تمپلی٬ راجائو و که توسط مهاجران پرتغالی از مادیرا، آزور و کیپ ورد به جزایر هاوایی معرفی شدند. به طور خاص، سه مهاجر، سازندگان کابینت مادیران، Manuel Nunes، José do Espírito Santo، و Augusto Dias، عموماً به عنوان اولین سازندگان یوکلله شناخته می شوند. یکی از مهمترین عوامل در ایجاد یوکلله در موسیقی و فرهنگ هاوایی، حمایت و ترویج پرشور این ساز توسط پادشاه Kalākaua بود. او که حامی هنر بود، آن را در اجراهای مجالس سلطنتی گنجاند. در زبان هاوایی کلمه یوکلله تقریباً به عنوان ""کک پریدن"" ترجمه می شود، شاید به دلیل حرکت انگشتان سریع نوازنده باشد. افسانه آن را به لقب ادوارد ویلیام پورویس انگلیسی، یکی از افسران پادشاه Kalākaua نسبت می دهند، زیرا جثه‌ي او کوچک بوده، شیوه بی قراری داشته و مهارت فوق‌العاده‌یی  در نواختن ساز.